martes, 12 de abril de 2022

Forte ascenso dos ateos durante a pandemia

 


Eu não são crente.

Respeito, evidentemente, as ideias religiosas dos crentes.

Mas, o certo é que a maioria dos crentes atuais organizam-se nas igrejas do livro (cristãos, mulsumãos e judios) coas suas inúmeras seitas (católicos, sunitas, ortodoxos, evangelistas, xiitas) todas e cada umha delas possuidoras da verdade absoluta e excluinte, baseada unicamente no estúdio erudito e sesudo do “livro” (bíblia, coram ou tora).

Neste sentido cuido que são verdadeiras fontes do que hoje chamaríamos fake news, conjunto de falsidades que não se podem debater por ser “verdades de origem divino” interpretadas por “especialistas” nesse tipo de verdades como são os rabinos, bispos, ayatollahVerdades de origem divino independentes da ciência e mesmo da realidade mais óbvia, mas que vão incidir com cruel eficácia contra direitos humanos básicos. Pensemos em temas como o aborto, a homossexualidade, a blasfémia, os racismos, as desigualdades sociais…

Nesta perspetiva, a diminuição constante e exponencial deste tipo de crentes, coa conseguinte perda de influencia das igrejas, creio que é umha boa noticia que dá algo de folgos nestes tempos negros.

https://spanishrevolution.net/ateos-en-espana-se-multiplica-durante-la-pandemia/

No meu blog, entrada anterior máis completa sobre estes temas (05-07-2021): https://abieito-blog-gal.blogspot.com/2021/07/estamos-ganando-nos-o-relato-2021-07-05.html 

-

-

-

sábado, 9 de abril de 2022

Artigo de Javier Martín (Correspondente da Agência Efe no Norte da África) sobre os nossos vizinhos do Sul: O Magreb-Sahel.

 Grande trabalho de Javier Martín (Correspondente da Agência Efe no Norte da África) sobre os nossos vizinhos do Sul: O Magreb-Sahel.

Duas ideias iniciais que podem-nos chocar:

Apenas 9% dos milhões de pessoas que migram todos os anos na África procuram saltar para a Europa.

Em 30 de janeiro de 2020, a organização humanitária Oxfam Intermón publicou um longo e sólido relatório sobre os fluxos migratórios no norte da África e no Sahel que levou a duas conclusões:

-A primeira, que a magnitude da questão migratória, malia ser um drama real e preocupante, foi exagerada nos últimos cinco anos por razões espúrias, de ordem política e econômica.

-A segunda, que essa ampliação tinha como obxetivo estabelecer-se como a primeira "provedora de segurança e defesa" em ambas as regiões.

A partir daí, uma clareira dos diferentes estados que compõem este território, um a um. Um trabalho para salvar como documentação de referência.

Se devemos estar preocupados pola nossa atuação na fronteira leste, tampouco somos pacíficos na nossa fronteira sur.

https://ctxt.es/es/20220301/Politica/39148/libia-sudan-mercenarios-grupo-wagner-rusia-union-europea.htm#md=modulo-portada-bloque:4col-t2;mm=mobile-big

Non ao Proxecto de Lei para o impulso dos Plans de Pensións de Emprego

 

Artigo publicado en Praza.gal por Gonzalo Balo Mosquera Bieito Lorenzo Penela Francisco L. Vázquez Vizoso

O Proxecto de Lei para o impulso dos Plans de Pensións de Emprego aprobado no Consello de Ministros o pasado 22 de febreiro continúa a súa tramitación parlamentaria grazas o apoio do goberno e do PP, Ciudadanos e Vox, tras ser rexeitada a emenda á totalidade presentada polo BNG o 24 de marzo, malia obter os apoios de Esquerra Republicana, EH-Bildu, Más País-Equo, a CUP e Compromís.

Os Plans de Pensións de Emprego son un sistema privado individualista de capitalización cos que se pretende acadar unha maior extensión que a dos actuais plans privados complementarios de pensións. Os seus beneficiarios serán, por tanto, unicamente as persoas que poidan facer achegas durante a súa vida laboral, deixando deste xeito fóra a amplas capas de poboación máis desfavorecidas, con empregos en sectores máis precarizados ou empobrecidos, moi especialmente ás mulleres.

É dicir, van favorecer unicamente, por unha banda, ás persoas de altos ingresos e, pola outra, á oligarquía financeira que capitalizará e verá aumentar o seu negocio con miles de millóns de euros.

É tamén vai supoñer o primeiro paso para o progresivo debilitamento e desmantelamento do Sistema Público de Pensións. De feito a súa posta en marcha será financiada por toda a cidadanía mediante tres mecanismos:

-Achegas iniciais públicas (descoñécese a contía neste momento),

-Incremento das desgravacións fiscais para os que subscriban o plan (1.500 euros) e para as empresas (8.500 euros)

-E probabelmente o máis grave, descontos ás empresas nas cotizacións á Seguridade Social, excluíndo das bases de cotización ata 1.380 euros anuais o que, segundo os cálculos do ministerio, suporá un aforro de case 400 euros por traballador ao ano. Deste xeito por cada 2.500 traballadores/as que se acollan a ela, a Seguridade Social deixaría de ingresar 1.000.000 de euros ao ano.

Darase así un aforro das empresas a costa dos ingresos da Caixa da Seguridade Social, debilitando o noso Sistema Público de Pensións de repartición e de solidariedade interxeracional e interterritorial, e anunciando futuros recortes nas pensións públicas.

Cómpre lembrar que neste momento xa é evidente que o Sistema Público de Pensións (SPP) é sostible sempre que non se lle carguen os “gastos impropios” que non lle corresponde soportar. Precisamente o Tribunal de Contas cuantificou este martes 22 de marzo en máis de 103.690 millóns de euros estes gastos impropios asumidos entre 1989 e 2018 (Por certo que seguimos á espera da Auditoría das Contas da Seguridade Social). E precisamente este proxecto de lei vai por en risco a sustentabilidade do sistema público ao diminuír os seus ingresos, reducindo as cotizacións.

Se o que se pretende é que algúns/unhas traballadores/as poidan ter pensións complementarias cotizando máis, por que non se permite romper o teito de cotización, hoxe fixado en 4.140 euros mensuais? Abondaría cunha pequena modificación legal para que, quen quixese, cotizase máis a cambio de percibir unha pensión superior mantendo un criterio de solidariedade co resto dos/as traballadores/as. Pero parece que se dá prioridade ao fomento das pensións privadas que a aumentar os ingresos do sistema público de pensións pola vía do destope.

Temos que mencionar tamén o problema da gran incertidume e escasa rendibilidade dos plans privados de emprego ou empresa que levan anos funcionando sometidos aos antollos dos mercados financeiros, o que explica o estancamento de novas subscricións nos últimos anos. Podemos dicir que os seus grandes beneficiarios foron unicamente as entidades financeiras privadas, as mesmas que con estes plans verán aumentar o seu negocio en miles de millóns de euros.

Como membros de Modepen facemos un chamamento á cidadanía partidaria de manter e mellorar o sistema público de pensións e os dereitos acadados polos/as traballadores/as, para que non acepten a implantación do sistema de pensións da emprego. Pola contra debemos reforzar o sistema público de pensións, incrementando os seus ingresos e mellorando todas as pensións e, especialmente, as pensións mínimas, as non contributivas e as de viuvez.

Estamos en contra de calquera intento de favorecer as pensións privadas con cartos públicos que implican sempre un aumento da desigualdade e a transferencia de diñeiro das persoas con menos ingresos a aquelas con maiores ingresos.

Chamamos a todos/as os traballadores/as e afiliados/as sindicais a defender, tamén na rúa, xunto a Modepen e ás Plataformas e movementos de pensionistas dos diferentes pobos e comunidades do estado, o Sistema Público de Pensións como un dos piares máis básicos do Estado de Benestar.

Non á conversión do dereito ás pensións dignas (Art. 50 da Constitución Española) nun negocio privado e Si á potenciación e mellora do sistema público de pensións!

Retirada do Proxecto de Lei para o impulso dos Plans de Pensións de Emprego!

Goberne quen goberne as pensións públicas deféndense!

Bieito Lorenzo Penela, Francisco Váquez Vizoso e Gonzalo Balo Mosquera, membros de Modepen (Movemento pola Defensa das Pensións e os Servizos Públicos)


Por que me estou a passar a Mastodon.gal (Fediverso) abandonando Facebook, Twitter, Instagran e Youtube?

  Os que imos maiores ainda lembramos a enciclopédia Encarta, falecida definitivamente em 2009. (Ver na wikipedia em galego https://gl.wiki...